Zonguldak Haber

Minareden At Beni, İn Aşağı Tut Beni Tolunoğlu Camiindeki (geçen bölüm) esrarengiz bekçimiz ile vedalaştıktan sonra kendimizi Kahire sokaklarına atalım ve gizemin, heyecanın doruklarına çıkalım… Bulunduğumuz bölge, Kahire’nin en eski yerleşim bölgelerinden biri ve hayat birkaç yüzyıl önceki tempo ve dekorda devam ediyor… Şimdi, Kahire’nin en eski yerleşim bölgesi dediğimiz zaman aklınıza piramitler, firavunlar, dikilitaşlar, osirisler falan gelmesin. Her ne kadar Heliopolis, Giza, Memfis gibi antik Mısır şehirleri halen Kahire’nin yerleştiği araziye çok yakın olsa da, Kahire nispeten genç, yeni (binyüz yıl civarı) bir şehrimiz. Bir önceki yazımda bahsetmiştim; Kahire civarındaki ilk Müslüman yerleşim, 7. Yüzyılda Mısır’ı fetheden İslam komutanı Amr Bin As tarafından kurulan Fustat bölgesi. Bölge, o zamanlar civarda yaşayan Hristiyan Mısırlıların (Kıptiler) yerleştikleri, kiliselerini inşa ettikleri Babil Kalesi’nin yakınlarında yer almış. Ardından, Tolunoğulları döneminde Fusta

The Bekçi Who Loved Me Efendim, geçtiğimiz haftalarda başınızı Varşova ile şişirmiştim, ama şimdi kış geldi, Chopin’in sokakları buz gibidir, biraz daha ılık diyarlara göç etmenin vakti gelmiştir. Birkaç gün boyunca Mısır’da, Kahire sokaklarında dolaşıp Afrika güneşinin ve Ortadoğu politikasının hararetiyle ısınmak fena bir fikir olmayabilir. İşin politika kısmını mümkün olduğunca bir kenara bırakıp, dünyanın en eski şehirlerinden, büyük uygarlıkları katman katman görebileceğiniz Kahire’nin gizemli sokaklarına adım atalım… Yazıya küçük bir “seyahat uyarısı” ile başlamakta fayda var; şu anda kritik bir dönemden geçen Mısır’da ekonomik, sosyal ve ideolojik gerginliklerden dolayı elinizi kolunuzu sallayarak dolaşmak çok kolay olmayabilir. Kahire halkının turistlere karşı genelde rahatsız edici bir tutumu yok, tabii zaman zaman kolunuzdan çekiştirenler, sizden ederinin üstünde maddi beklentilere girenler (kazıklamak dememek için amma uğraştım) olacaktır; artık onları gezgin içgüdüler